پارک محیط‌بان کرج تعطیل شد
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۲۱۱۵۸
ایسنا/البرز رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر کرج در مخالفت با تبدیل پارک محیط بان به سیرک و باغ وحش، گفت: باغ وحش و باغ وحش داری به هیچ وجه مورد تایید ما و دوستداران محیط زیست نیست.
جواد چپردار در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه از سال اول فعالیت شورای ششم بارها و بارها بر قابلیت تبدیل بخشی از کرج به اکوپارک تاکید شده است؛ اظهار کرد: با توجه به تنوع گونه‌های گیاهی، حیات وحش و منابع طبیعی کرج این اتفاق به راحتی امکان پذیر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به اینکه موضوع ایجاد اولین اکو پارک کشور در کرج با معاون رییس جمهور هم مطرح شد، توضیح داد: بعد از آن قرار شد که این مجموعه بعد از ایجاد توسط هیات مدیرهای کشوری اداره شود.
وی با بیان اینکه نه تنها این اکوپارک در کرج ایجاد نشد بلکه با تصمیمات غیر اصولی و غیرکارشناسی پارک محیط بان هم در شرف تبدیل به باغ وحش است، توضیح داد: باغ وحش و باغ وحش داری به هیچ وجه مورد تایید ما و دوستداران محیط زیست نیست.
این مسئول اضافه کرد: پارک محیط بان کرج با وجود گونه‌هایی مثل شیرهای سفید قابلیت زیادی برای مطرح شدن در کشور را داشت ولی تصمیمات نادرست برخی باعث شد که مدیر این مجموعه عطای فعالیت در کرج را به لقایش ببخشد.
چپردار ابراز کرد: اگر بنا بود پارک محیط بان در پروسه قانونی واگذار شود باید این اتفاق از طریق مناقصه و آن هم به پیمانکاری با سابقه درخشان می‌افتاد.
وی با اینکه ما مخالف جدی تبدیل پارک محیط بان به سیرک و باغ وحش هستیم، گفت: مردم هنوز اتفاقات باغ وحش صفادشت را فراموش نکرده‌اند بعد شهرداری کرج می‌خواهد به مجموعه‌ای که چنان سابقه‌ای در کارنامه خود دارد فرصت دوباره بدهد؟
عضو شورای شهر کرج با بیان اینکه این تصمیم شهرداری چیزی جز رفتارسلیقه‌ای نیست، تصریح کرد: چرا ایجاد مکان برای فردی باید به بهای کوچ اجباری فرد دیگری که سال‌ها در زمینه نگهداری حیوانات تخصص و تجربه دارد و دلسوزانه برای این شهر کار کرده است، تمام شود؟
وی ابراز کرد: اول اینکه تبدیل مناقصه به مزایده برای انتخاب پیمانکار به هیچ وجه درست نبود و روند واگذاری باید از طریق مناقصه برگزار می‌شد و دوم این است که مزایده‌ای که تنها یک شرکت کننده دارد به چه معناست؟
وی اظهار کرد: تذکرات لازم به شهردار در این خصوص داده شده و اگر پاسخ مناسب دریافت نکنیم قطعا از طریق دستگاه قضا وارد عمل خواهیم شد.
وی با بیان اینکه شیرهای سفید پارک محیط بان به نوعی یکی از برندهای کرج بودند، افزود: اقدام برخی باعث شد این ظرفیت از بین برود و با این اقدام شهر و شهروندان متضرر می‌شوند.
گفتنی است پارک محیط بان اولین پارک طبیعی کشور بود که حیوانات آن در قفس نبودند و به صورت آزاد زندگی می‌کردند و بازدیدکنندگان می‌توانستند حیوانات را در محیطی آزاد مشاهده کنند.این پارک به صورت یک اکوپارک خاص حیات وحش در زمین‌های شمالی حصار کرج تا تونل بیلقان در دسترس گردشگران قرار گرفته بود. شیرهای سفید این مجموعه از گونه‌های منحصر به فرد پارک محیط بان کرج بود ولی متأسفانه مدیر این پارک به دلیل مشکلات به وجود آمده، حیوانات این پارک را به استانی دیگر منتقل کرد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی پارک محیط بان کرج شورای شهر کرج استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری پارک محیط بان باغ وحش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۲۱۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«پنجاه به دَر» قزوینی‌ها چگونه مدارس را تعطیل کرد؟ (+عکس)
امروز پنجاهمین روزِ بهار است؛ روزی همزمان با آیینِ «پنجاه به درَ» قزوینی‌ها؛ آیینی کهن که حتی برگزاری آن بهانه‌ای برای تعطیلی مدارس شهر می‌شود!
به گزارش ایسنا، مناسبت‌ها و آیین‌های متعددی در تقویم ایرانِ باستان وجود دارد که برخی از آنها تنها مربوط به منطقه جغرافیایی خاصی است. با این وجود از تعدادی از آنها تنها یک نام باقی مانده است و یا به شکل محدود برگزار می‌شوند؛ البته داستانِ «پنجاه به درَ» برای قزوینی‌ها متفاوت است تا جایی که آموزش و پرورش این استان، طی اطلاعیه‌ای اعلام می‌کند که مدارس این شهر در نوبت عصر تعطیل است تا خانواده‌ها بتوانند در آیینِ «پنجاه به درَ» شرکت کنند. اقدامی قابل تامل آنهم در شرایطی که یا برخی از این آیین و رسوم کهن در حال فراموشی است و یا مناسبت‌های وارداتی درحال جایگزینی با آنها هستند.
وابستگی جشن‌های ایرانی با امور روزمره ایرانیانِ باستان غیرقابل انکار است. در واقع مردم اتفاقاتی را واسطه برگزاری جشن‌ها و آیین‌هایی می‌کردند که زندگی روزمره‌شان با آنها گره خورده بود؛ از جمله آنها می‌توان به امور مرتبط با کشاورزی اشاره کرد؛ آیین‌هایی برای شکرگزاری نعمت‌های پروردگار برای رُستنی‌های زمین و یا درخواست و دعا برای موضوعات مرتبط با آن.
«پنجاه‌به‌دَر» مراسم برای شکرگزاری بارش‌های بهاری و یا باران‌خواهی در سال‌های کم بارِش در شهر قزوین است که از دیرباز تا همین امروز در پنجاهمین روز بهار، یعنی ۱۹ اردیبهشت ماه در محل مصلی قدیمی شهر برگزار می‌شود. این مصلی میان باغات سنتی شهر قرار دارد.
هرچند که سال گذشته تبدیل محل برگزای این آیین به پارکینگ، اجرای مراسم را تا روزهای منتهی به آن در شرایطی بلاتکلیفی قرار داده بود اما به نظر می‌رسد در سال جاری با توجه به همکاری آموزش و پرورش با مردم برای شرکت حداکثری در این آیین، مشکلات برگزاری مراسم به حداقل رسیده باشد.
آیین «پنجاه به دَر» که در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس ایران به ثبت رسیده است؛ به گفته برخی در گذشته به شکل جدی‌تر توسط زنان برگزار می‌شده است؛ هرچند درحال حاضر برگزاری آن جز در یک بخش تفاوتی میان زنان و مردان ندارد.
درگذشته مردم در پنجاهمین روز بهار با همسایه‌ها و آشنایان از خانه بیرون می‌آمدند و به مصلی می‌رفتند. با توجه به اینکه آب‌انباری قدیمی در این قسمت وجود داشت، در صورتی که در آن سال باران کمی باریده بود و احتمال خشکسالی می‌رفت، آنها روی بامِ آب‌انبار به نیت باران‌خواهی، دو رکعت نماز حاجت می‌خواندند و از خداوند تَرسالی طلب می‌کردند.
از سوی دیگر اگر بارش باران را تا آن زمان کافی می‌دانستند، نماز شکر به‌جا می‌آوردند. زنان پس از خواندن نماز مجددا وضو می‌گرفتند و چند قطعه سنگ برمی‌داشتند و به نیت برآورده‌شدن خواسته و حاجتی که داشتند، این سنگ‌ها را بر سردر و دیواره آجری آب‌انبار می‌چسباندند. به اعتقاد آنها اگر سنگ‌ها به سردر، یا دیواره آب‌انبار می‌چسبید، خواسته و حاجت آنها به‌زودی برآورده می‌شد.
بعد از برگزاری این مراسم، آنها در «پنجاه به دَر» نان و ماست و یا آش‌رشته در میان حاظران در این مراسم تقسیم می‌کردند؛ البته پخش کردن نذری‌های دیگری مانند نان و پنیر، آجیل مشکل‌گشا، شیرینی‌های باقی‌مانده از سفره نوروز و میان‌وعده قزوینی «دُیماج» نیز به مرور رواج یافته است. دُیماج پیش‌غذایی محلی با مخلوطی از نان خردشده، پنیر، سبزی، گردو، کشمش و سیر است.
هرچند نیت و برخی کارهایی که مردم در «پنجاه به دَر» انجام می‌دهند با «سیزده به‌در» متفاوت است اما در نهایت این رسمِ ایرانی هم بهانه‌ای برای دور هم جمع شدن افراد و گذراندن اوقاتی خوش کنار یکدیگر می‌شود.
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند